Czy Kredyt Społeczny i ruch Kredytu Społecznego nie poddają się materializmowi, przywiązując tak wielką wagę do kwestii ekonomicznej i dystrybucji dóbr materialnych?
Trzeba by błędnie scharakteryzować reformę monetarną Kredytu Społecznego, aby umieścić ją w spektrum materializmu. Wizja Kredytu Społecznego leży w sferze spirytualizmu, przeciwieństwie materializmu.
Niewątpliwie Kredyt Społeczny domaga się lepszej dystrybucji dóbr doczesnych i domaga się tego również Kościół. Kredyt Społeczny oferuje skuteczną metodę dystrybucji bez pomijania żadnej indywidualnej osoby ludzkiej, bez względu na warunki jej życia, czy to młodej czy starszej i bez względu na klasę społeczną.
Niewątpliwie gwarancja zaspokojenia podstawowych potrzeb jest atrakcyjnym aspektem Kredytu Społecznego. Wielu żyje w niepewności finansowej, nie wiedząc dlaczego, i jest sfrustrowanych w świecie o tak dużej produkcji i takiej obfitości dóbr.
Ale to właśnie ułatwiając dystrybucję tej produkcji, uwalniając jednostki w największym możliwym stopniu od funkcji produkcyjnej, Kredyt Społeczny jest systemem monetarnym, który jest przeciwieństwem materializmu.
Kredyt Społeczny utrzymuje, że żądania ekonomiczne nie powinny być głównym czynnikiem wpływającym na życie ludzi.
Człowiek ma do spełnienia wiele innych funkcji. A im mniej pochłania go funkcja ekonomiczna, tym więcej czasu będzie miał na zajęcie się innymi aspektami. Oczywiście, im mniej troszczy się o zdobycie dóbr materialnych, tym swobodniej będzie podejmować inne czynności, z których wiele jest lepszych niż zarabianie na życie.
Również Kredyt Społeczny sprzeciwia się polityce pełnego zatrudniania, która jest jednocześnie sprzeczna z postępem, fundamentalnymi aspiracjami każdej wolnej osoby i poszanowaniem wartości w funkcjonalnych działaniach człowieka.
Kredyt Społeczny utrzymałby funkcję ekonomiczną na optymalnym poziomie, zapewniając tym samym, że zarabianie na życie nie jest podstawową funkcją życia.
Kredytowcy Społeczni rozumieją znaczenie wolności! Nie można im zarzucić materializmu, biorąc pod uwagę wysiłek i zapał, jaki poświęcają na urzeczywistnienie gospodarki i społeczeństwa Kredytu Społecznego.
Celem działalności gospodarczej jest zaspokojenie materialnych potrzeb ludzi. Życie proponuje inne wartościowe zajęcia i cele – rekreację, turystykę, sport, sztukę, kulturę, rozwój moralny i duchowy itp. Dlaczego cele ekonomiczne muszą zajmować całego człowieka? Na tym właśnie polega istota materializmu wynikającego z polityki pełnego zatrudnienia. Są tacy, którzy chcą, aby przemysł zajął wszystkich ludzi. Widzimy to, gdy powoduje się nowe potrzeby materialne w celu utrzymania pełnego zatrudnienia.
Kredyt Społeczny sprzeciwia się polityce pełnego zatrudnienia. Postęp techniczny powinien stopniowo uwalniać ludzi od trosk materialnych, nie pozbawiając ich dóbr i produktów oferowanych bez pomocy jego pracy. Brak zatrudnienia powinien oznaczać wolny czas, wolną działalność wolnego człowieka.
Kredyt Społeczny widziałby bezrobocie spowodowane postępem technologicznym jako podstawę spędzania wolnego czasu, dającą ludziom możliwość odkrywania innych form rozwoju osobistego i społecznego.
Słowo „bezrobocie" miało kiedyś szlachetne znaczenie. Wiązało się ono z ideą niedziel, świąt religijnych oddanych w całości duszy. Powstrzymywanie się od pracy fizycznej dawało czas, by oddawać się refleksji, modlitwie, czynnościom duchowym. Termin ten został zdegradowany, kojarząc go z życiem w nędzy i pozbawieniem siły nabywczej.
Dzieje się tak dlatego, że tracimy z oczu cele, a środki mylimy z celami. Jest to wypaczenie, a każde wypaczenie powoduje nieporządek. Taki jak wspomniany wyżej nieład polegający na prowokowaniu nierealnych potrzeb w celu utrzymania zatrudnienia – tak jakby miejsca pracy były celem samym w sobie, a nie środkiem do dostarczania produktów społeczeństwu.
Czy to samo można powiedzieć o komunizmie, socjalizmie, czy choćby tylko obecnej polityce pełnego zatrudnienia, prowadzonej przez wszystkie rządy krajów kapitalistycznych? Zatrudnienie za wszelką cenę jest okrzykiem bojowym, nawet jeśli wymaga produkcji rzeczy, których żadna jednostka ani rodzina nigdy nie szukała ani nie potrzebowała!
Louis Even
