Młodzi Pielgrzymi św. Michała

Zycie Pielgrzyma

Praca Pielgrzyma na pełny etat to praca dla idei. Chcemy pracować przede wszystkim dla Boga, któremu staramy się przypodobać we wszystkim, co robimy. Dopiero następnie możemy pracować dla naszego sąsiada, który zmaga się w tym bezbożnym świecie, gdzie zostaje miażdżony przez niesprawiedliwy system ekonomiczny – „struktury grzechu", jak to nazwał papież Jan Pa­weł II.

Żyjąc we wspólnocie jako Pielgrzymi pełno­etatowi, chcemy pogłębiać naszą intymną relację z Bogiem oraz wprowadzić naszą Wiarę w praktykę poprzez apostolat, poprzez ducha usługiwania i nauki zrywania z ziemskimi rzeczami.

Pracujemy poprzez media, szczególnie przez prasę, by informować ludzi o konieczności i możli­wości zmiany systemu ekonomicznego przez na­ukę społeczną Kościoła katolickiego. To jest wła­śnie charyzma Pielgrzymów św. Michała.

Apostolat jest centrum naszej pracy. Odwie­dzamy rodziny w ich domach chodząc od drzwi do drzwi; prowadzimy konferencje i spotkania, roz­prowadzamy bezpłatne wydania naszego czasopi­sma, mówimy w radiu o Kredycie Społecznym i odwiedzamy naszych prenumeratorów. Robimy to w każdym kraju na świecie.

Oprócz naszego corocznego Międzynarodo­wego Kongresu i Oblężenia Jerycha (Kongres Różańcowy – adoracja przed Najświętszym Sa­kramentem), prowadzimy także seminaria na­ukowe na temat Kredytu Społecznego, które orga­nizowane są w naszej siedzibie głównej w Rouge­mont. Wykłady prowadzone są każdego dnia dla wielojęzycznej publiczności, która jest czasem zaszczycana obecnością biskupów i kardynałów. Symultaniczne tłumaczenie, system nagłośnie­niowy, filmowanie, chór, jedzenie i zakwaterowa­nie, odbiór z lotniska i odwożenie na lotnisko po­wracających do swoich krajów gości – wszystko to wykonywane jest przez naszych stałych Pielgrzy­mów wspieranych nieocenioną pomocą Pielgrzy­mów lokalnych, którzy przybywają, by uczestniczyć w tym wydarzeniu.

W siedzibie głównej uczymy się życia wspól­notowego i pracujemy tam, gdzie jesteśmy po­trzebni: w biurze, kuchni, pralni, drukarni, przy remontach i innych niezbędnych pracach.

W harmonogram dnia wpisane jest życie mo­dlitewne Pielgrzymów św. Michała, które zawiera codzienną Mszę św., 15 tajemnic Różańca św., akty zawierzenia i inne modlitwy. Regularne przyj­mowanie sakramentów jest praktykowane przez każdego.

Nikt nie składa ślubów. Pracujemy raczej chęt­niej jako świeccy misjonarze, dlatego możemy swobodniej pracować nad reformą społeczną. Mimo to, że nie składamy formalnych ślubów, praktykujemy ubóstwo, czystość i posłuszeństwo.

Każdy ma wolną wolę pozostać jako pełno­etatowy Pielgrzym tak długo jak sobie tego życzy. Niektórzy zostają rok, inni na całe życie. Są też tacy, którzy przychodzą, aby zamieszkać w siedzi­bie głównej tylko po to, ażeby nas bliżej poznać, doświadczyć życia wspólnotowego, czy pozostać dla konkretnej formacji, lub też aby pomóc wspól­nocie w swoim wolnym czasie. Dlatego właśnie wielu przychodzi i odchodzi, ale więź jest nawią­zana i ci ludzie często pozostają w organizacji, pracując jako Pielgrzymi św. Michała w wielu kra­jach na świecie.

Nasze stowarzyszenie rozpowszechniło się na całym świecie. Dlatego często młodzi ludzie z róż­nych krajów przybywają do nas, co stanowi niesa­mowitą okazję dla niejednego, by dowiedzieć się czegoś więcej o innych kulturach, a czasem nawet nauczyć się innego języka. Ci, którzy przychodzą, nigdy tego nie żałują. Nikt nie ubolewa nad tym, że ofiarował swój czas Bogu w taki właśnie sposób. Życie z ludźmi, którzy mają te same idee i cele rzeczywiście pomaga niejednemu w umocnieniu dobrych przekonań i celów.

Lucie Parenteau

Pielgrzym św. Michała od 10  lat

Kiedy idę od „drzwi do drzwi" zapraszając do odmówienia dziesiątki Różańca św. wiele się uczę, czuję, że mogę być potrzebna ludziom, którzy nas przyjmują.

Niekiedy na początku nie chcą się modlić, ale na końcu naszej wspólnej modlitwy niesamowite jest, jak się zmieniają i otwierają swoje serca. Nie ma wątpliwości, że Dziewica Maryja pomaga nam. Z tego doświadczenia można zauważyć jak dużo MIŁOŚCI brakuje w tym świecie. Nie potrzeba robić niesamowitych rzeczy, żeby zauważyć, że ludzie potrzebują miłości. A prawdziwą MIŁOŚĆ można znaleźć tylko u Boga.

Fatima Cervantes – Meksyk

Podczas apostolskich wypraw, które jako Piel­grzymi odbywamy, doświadczamy sposobności pracy z różnymi kulturami i ludźmi. Dzisiejszemu człowiekowi brakuje zwykłego ludzkiego kontaktu i jedną z najbardziej wartościowych cech tej pracy jest to, że Bóg używa nas jako Swoich instrumen­tów, aby przynieść nadzieję.

Każdego dnia Bóg czyni cuda i w życiu misjo­narza często jesteśmy na tyle szczęściarzami, że widzimy je. Będąc z Pielgrzymami św. Michała przez trzy lata nauczyłam się więcej niż przez dziesięć lat pracy w świecie i to pozwoliło mi zbli­żyć się do Pana Boga.

Marie Anne Jacques – USA

Jako Pielgrzym św. Michała miałem niejedną okazję usłyszeć o ludzkich potrzebach, próbując z mego punktu widzenia, jako świeckiego katolika, dać im rozwiązanie. To może być przekazanie im porady i skierowanie ich do Kościoła lub księdza. Tak więc miłosierny uczynek skierowany ku dru­giemu jest na pierwszym miejscu. To także po­maga poznać głębiej wiarę katolicką w różnych częściach świata, poznać bliżej inne kraje, ludzi, różne kultury, języki i obyczaje.

Gustavo Martinez   – Paragwaj

Przybyłam tu kiedy miałam 15 lat i pracuję już na pełny etat 10 lat. Naprawdę myślę, że Bóg przyprowadził mnie tutaj, żebym mogła służyć Mu lepiej. Świat potrzebuje sprawiedliwości, potrze­buje Boga. Tu jest dobre miejsce do spożytkowa­nia swoich talentów dla dobra ludzi.

Te lata dały mi szansę do poświęcenia się służbie innym bez oczekiwania czegoś w zamian i do życia z ludźmi, którzy nie są obojętni. Mogę powie­dzieć, że znalazłam tu drugą rodzinę.

Lucie Parenteau – Kanada