część druga
1948 – Przewodniczący UNESCO (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization – Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury) i socjalista należący do Towarzystwa Fabianistów, sir Julian Huxley, nawołuje o wprowadzenie radykalnej polityki eugenicznej w pracy pt. UNESCO: jej cele i filozofia (UNESCO: Its Purpose and Its Philosophy). Pisze on: „Tak oto, jeśli nawet całkowitą prawdą jest to, że każda radykalna polityka eugeniczna kontrolowanego rozmnażania się ludzi będzie przez wiele lat politycznie i psychologicznie niemożliwa, ważne będzie dla UNESCO, żeby problem eugeniki był zbadany z najwyższą troską i żeby opinia publiczna była tak informowana o grożących kwestiach, iż to, co jest teraz nie do pomyślenia, mogło stać się przynajmniej czymś do pomyślenia".
1948 – Opublikowany zostaje wstępny projekt „Konstytucji Światowej" przez amerykańskich naukowców, popierających federacje lokalne na drodze do federacji lub rządu światowego, z Anglią włączoną do federacji europejskiej. Konstytucja przewiduje „Radę Światową" wraz z „Izbą Strażników" w celu wprowadzenia prawa światowego. Załączona jest także do niej „Preambuła" wzywająca narody do poddania swoich armii rządowi światowemu i włączająca prawo „Federalnej Republiki Światowej" do zajęcia własności prywatnej dla użytku federalnego.
1950 – Senacka Podkomisja Stosunków Zagranicznych przedstawia Senacką Rezolucję Równoczesną nr 66, która zaczyna się słowami: „Zważywszy na to, żeby osiągnąć światowy pokój i sprawiedliwość, obecna Karta Narodów Zjednoczonych powinna zostać zmieniona tak, by stanowiła prawdziwą konstytucję rządu światowego". Rezolucja została najpierw przedstawiona w senacie 13 września 1949 r. przez senatora Glena Taylora (demokratę z Idaho). Senator Alexander Wiley (republikanin z Wisconsin) nazwał ją „spełnieniem, które pozostaje pobożnym życzeniem" i powiedział: „Rozumiem, że waszą propozycją jest albo zmiana Narodów Zjednoczonych, albo zmiana czy utworzenie porządku światowego przez oddzielną konwencję". Senator Taylor stwierdził później: „Będziemy musieli w znacznym stopniu poświęcić suwerenność na rzecz organizacji światowej, żeby umożliwić jej nakładanie wspierających ją podatków".
1952 – John Foster Dulles, który wkrótce zostanie sekretarzem stanu, stwierdza w przemówieniu do Amerykańskiej Izby Adwokackiej w Louisville w stanie Kentucky, że „umowy prawne mogą uchylać konstytucję". Mówi on, że umowy mogą odebrać władzę kongresowi i przekazać ją prezydentowi. Mogą odebrać władzę stanom i przekazać ją rządowi federalnemu albo jakiemuś ciału międzynarodowemu i mogą przekraczać prawa dane społeczeństwu przez jego konstytucyjną deklarację praw człowieka. Senacka poprawka zaproponowana przez republikańskiego senatora Johna Brickera stanowiła, że żadna umowa nie może zastępować konstytucji, ale do jej przyjęcia zabrakło jednego głosu.
1953 – Kongresowa komisja Reece'a bada Radę Stosunków Zagranicznych (CFR) i jej siostrzaną organizację, Instytut Stosunków Pacyfiku. Komisja i dyrektor do spraw badań, Norman Dodd, orzekli, że rada „nazbyt propaguje koncepcję globalistyczną". W sposób całkiem oczywisty celem rady jest zniesienie suwerenności narodowej na rzecz globalizmu. Jej dwoma celami są rząd światowy i globalna bankowość. Budując powszechną społeczność narodów, jej przewodniczący Leslie Gelb, określił jedno z głównych przedsięwzięć rady jako znajdowanie, wychowywanie i umieszczanie ludzi w dzisiejszym jednym porządku świata.
1954 – Książę Bernhard z Holandii zakłada Bilderbergersów, grupę międzynarodowych polityków i bankierów, którzy spotykają się potajemnie na corocznych zebraniach. Spotkania odbywają się w holenderskim hotelu.
1957 – Julian Huxley, pierwszy dyrektor generalny UNESCO pisze z wyprzedzającym triumfem: „Bóg zaczyna przypominać nie władcę, ale ostatni słabnący uśmiech kosmicznego kota z Cheshire".
1958 – Opublikowana zostaje praca pt. Światowy pokój przez światowe prawo (World Peace through World Law), gdzie autorzy Grenville Clark i Louis Sohn popierają użycie ONZ, jako ciała rządzącego światem, światowym rozbrojeniem, światową policją i prawodawstwem.
1958 – Aldous Huxley w swojej książce Nowe spojrzenie na nowy wspaniały świat (Brave New World Revisited) cytuje bohatera zwanego Wielkim Inkwizytorem, pochodzącego z jednej z paraboli Dostojewskiego, mówiącego: „Na koniec ludzie złożą swoją wolność u stóp kontrolera i powiedzą:'Uczyń z nas swoich niewolników, ale daj nam jeść'". Huxley podaje nam datę, kiedy mogą nastąpić zmiany. Pisze: „Dwudziesty pierwszy wiek będzie erą Światowych Kontrolerów". Potem mówi, dlaczego ci „kontrolerzy" odniosą sukces: „Starsi dyktatorzy upadali, ponieważ nigdy nie mogli dostarczyć swoim poddanym wystarczającej ilości chleba, igrzysk, cudów i tajemnic. Pod panowaniem dyktatury naukowej, edukacja będzie rzeczywiście skutkować. W jej wyniku większość mężczyzn i kobiet będzie rosła w miłości do swojej niewoli i nigdy nie będzie marzyła o rewolucji. Wydaje się, że nie będzie żadnego dobrego powodu, dla którego całkowicie naukowa dyktatura powinna zostać kiedykolwiek obalona".
1959 – Rada Stosunków Zagranicznych wzywa do Nowego Porządku Międzynarodowego. Studium nr 7 opublikowane 25 listopada popiera „nowy porządek międzynarodowy, który musi być wrażliwy na dążenia świata do pokoju, do zmian społecznych i ekonomicznych oraz do międzynarodowego porządku, włączającego kraje określające się jako socjalistyczne".
1959 – Założone zostaje Stowarzyszenie Światowej Konstytucji i Parlamentu, które później opracowuje „Diagram rządu światowego zgodnego z Konstytucją Federacji Ziemi".
1959 – Opublikowana zostaje praca pt. Wyzwanie środka wieku wobec polityki zagranicznej USA (The Mid-Century Challenge to U.S. Foreign Policy), sponsorowana przez Fundację Braci Rockefellerów (Rockefeller Brothers'Fund). Wyjaśnia ona, że USA „nie mogą uciec, a istotnie powinny przyklasnąć zadaniu, które historia nałożyła na nas. Jest to zadanie pomocy w ukształtowaniu nowego porządku świata we wszystkich jego wymiarach – duchowym, ekonomicznym, politycznym i społecznym".
1960 – Prezydent Eisenhower podpisuje połączoną rezolucję senatu nr 170, promującą koncepcję federalnej Unii Atlantyckiej. Skarbnik Komisji Sondaży i Unii Atlantyckiej, Elmo Roper, wygłasza później przemówienie zatytułowane Celem jest rząd całego świata (The Goal Is Government of All the World), w którym stwierdza: „Dlatego staje się jasne, że pierwszy krok w kierunku rządu światowego nie może być dokonany, dopóki nie zrobimy postępów na czterech frontach: ekonomicznym, militarnym, politycznym i społecznym".
1961 – Departament Stanu USA przedstawia plan rozbrojenia wszystkich narodów i uzbrojenia Organizacji Narodów Zjednoczonych. Dokument Departamentu Stanu numer 7277 jest zatytułowany Wolność bez wojny: amerykański program powszechnego i całkowitego rozbrojenia w pokojowym świecie (Freedom from War: The U.S. Program for General and Complete Disarmament in a Peacful World). Szczegółowo opisuje on trójstopniowy plan rozbrojenia wszystkich narodów i uzbrojenia ONZ, tak że w ostatniej fazie „żadne państwo nie będzie posiadało siły militarnej, by rzucić wyzwanie stale wzmacniającym się Siłom Pokojowym Organizacji Narodów Zjednoczonych". (cdn)
Ted Flynn
