Nadzieja Złoczyńców cz.3

Ted Flynn

1962 – Nowe wezwania do światowego fede­ralizmu. W studium zatytułowanym  Świat skutecz­nie kontrolowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych (A World Effectively Controlled by the United Nations), członek Rady Stosunków Za­granicznych (CFR) Lincoln Bloomfield pisał: „Gdyby komunistyczny dynamizm został zdecydo­wanie powstrzymany, Zachód mógłby stracić jaką­kolwiek motywację dla rządu światowego". Poza tym opublikowana zostaje książka Nelsona Roc­kefellera Przyszłość federalizmu (The Future of Federalism). Były gubernator Nowego Jorku twier­dzi, że obecne wydarzenia przekonująco doma­gają się „nowego porządku świata", jako że stary porządek rozpada się i istnieje „nowy i wolny po­rządek, walczący o narodziny". Rockefeller mówi, że istnieje „gorączka nacjonalizmu, ale państwa narodowe stają się coraz mniej kompetentne, by wykonywać swoje międzynarodowe zadania polityczne. Istnieją pewne powody zmuszające nas do energicznych działań zmierzających ku prawdziwej budowie nowego porządku świata, działań, które będziemy wykonywać społecznie i z naszą gorliwą wiarą w braterstwo całej ludz­kości. Szybciej być może niż myślimy… rozwi­nie się podstawa dla federalnej struktury wol­nego świata".

1963 – Zostaje zamówiony Raport z Żelaznej Góry (Report From Iron Mountain) i opublikowany w 1966 r. Strukturalny plan metod ustanowienia Nowego Porządku Świata, oparty na ciągłym sta­nie wojny i chaosu, został ustalony przez wiodą­cych intelektualistów. W późniejszych latach książka została wycofana i zaprzeczono, że odbyły się jakiekolwiek spotkania. John Kenneth Galbraith z Harvardu, który pisał wiele na temat finansów, mówił, że był ich uczestnikiem.

1963 – J. William Fulbright, przewodniczący senackiej Komisji Stosunków Międzynarodowych, mówi na sympozjum sponsorowanym przez Fun­dusz Republiki (Fund for the Republic), lewicowy projekt Fundacji Forda: „Argument za rządem elit jest niezbity, a za rządem narodu jest możliwy, ale wysoce nieprawdopodobny".

1964 – Opublikowana zostaje książka pt. Tak­sonomia celów edukacyjnych. Podręcznik II (Tax­onomy of Educational Objectives, Handbook II). Autor, Benjamin Bloom pisze: „Dużą częścią tego, co nazywamy dobrym nauczaniem, jest zdolność nauczyciela do osiągania skutecznych celów przez kwestionowanie ustalonych przekonań uczniów". Jego metoda nauczania zwana Edukacją Opartą na Wyniku (Outcome-Based Education – OBE) została najpierw wypróbowana jako Nauka Biegło­ści w szkołach Chicago. Po pięciu latach wyniki testów uczniów Chicago gwałtownie się obniżyły, powodując oburzenie rodziców. OBE pozostawiała ślady gruzów, gdziekolwiek była wprowadzana i pod jakąkolwiek nazwą. W tym samym czasie re­strukturyzacja systemu edukacyjnego, propagują­cego zmiany postaw wśród uczniów, stała się de­cydująca dla globalistów. „Uproszczenie Ameryki" było zamierzone. Nie wydarzyło się ono przez przypadek.

1964 – Zostają opublikowane Wizje porządku (Visions of Order) Richarda Weavera. Opisuje on postępowych wychowawców jako rewolucyjną klikę, zajmującą się systematycznym podważa­niem tradycji i przekonań społeczeństwa.

1967 – Richard Nixon wzywa do Nowego Po­rządku Świata. W artykule Azja po Wietnamie (Asia after Vietnam), w październikowym wydaniu Foreign Affairs, Nixon pisze o tendencjach naro­dów do wypracowywania regionalnych sposobów podejścia do potrzeb rozwojowych i do ewolucji „nowego porządku świata".

1968 – Joy Elmer Morgan, były redaktor na­czelny NEA Journal, publikuje Podręcznik obywa­teli amerykańskich (American Citizens Handbook), w którym mówi: „Nadejście Organizacji Narodów Zjednoczonych i pilna konieczność rozwinięcia jej w pełniejszą formę rządu światowego kła­dzie na obywatelach Stanów Zjednoczonych rosnące zo­bowiązanie do maksymalnego wy­korzystania ich obywatelstwa, które teraz roz­szerza się na ak­tywne obywatelstwo świata".

1968 – Nelson Rockefeller przyrzeka wspiera­nie Nowego Porządku Świata. W doniesieniach Associated Press, Rockefeller zobowiązuje się, że jako prezydent, będzie pracował nad międzynaro­dowym utworzeniem nowego porządku świata.

1970 – Szkolnictwo i mass media propagują po­rządek świata. Ian Baldwin, Jr., autor pracy My­śląc o Nowym Porządku Świata w dekadzie lat 1990-ych (Thinking about A New World Order for the Decade 1990), twierdzi: „Fundusz Prawa Świato­wego rozpoczął światowy pro­gram ba­dań i edu­kacji, który wprowadzi nową, po­wsta­jącą dyscyplinę – porządek świata – do pro­gramów nauczania na całym świecie i skon­centrował  część swojej energii na wprowadze­niu podstawowych koncepcji porządku świata do mass mediów znowu na poziomie ogólno­światowym".

1972 – Prezydent USA Richard Nixon odwie­dza Chiny. W toaście skierowanym do premiera Czou En-laja były członek Rady Stosunków Zagra­nicznych (CFR), a obecny prezydent Nixon wyraża „nadzieję, że każdy z nas musi budować nowy porządek świata".

1972 – Dr Chester M. Pierce z uniwersytetu Harvarda w przemówieniu programowym do Mię­dzynarodowego Sto­warzyszenia na rzecz Edukacji Dziecięcej w Denver, Kolorado, mówi: „…każde dziecko w Ameryce, rozpoczynające naukę szkolną w wieku pięciu lat jest obłąkane, ponieważ przychodzi ono do szkoły z pewnym przywiąza­niem do naszych Ojców założycieli, do swoich rodzi­ców, do wiary w nadprzyrodzony byt, w suwe­ren­ność tego narodu jako oddzielnego podmiotu… Od was zależy uzdrowienie wszystkich tych cho­rych dzieci…".

1972 – Mówiąc o nadejściu rządu światowego, Roy M. Ash, dyrektor Biura Zarządzania i Budżetu, deklaruje: „W ciągu dwóch dekad zostaną wpro­wadzone w życie instytucjonalne ramy światowej wspólnoty ekonomicznej i aspekty indywidualnej suwerenności zostaną przekazane ponadnarodo­wej władzy".

1972 – Cecil Golden, były zastępca Pełnomoc­nika Rządowego ds. Edukacji na Florydzie pisze w czasopiśmie The Ledger: „…bardzo niewielu z tych, którzy montują bombę atomową rozumie, co budują, i nie zrozumieją tego, dopóki my nie zło­żymy wszystkich części w całość".

1973 – Założona zostaje Komisja Trójstronna. To nowe prywatne ciało organizuje bankier David Rockefeller i wybiera Zbigniewa Brzezińskiego, późniejszego Doradcę ds. Bezpieczeństwa Naro­dowego prezydenta Cartera na pierwszego dyrek­tora Komisji oraz zaprasza Jimmy'ego Cartera jako członka-założyciela.

1973 – Opublikowany zostaje Drugi Manifest humanistyczny (Humanist Manifesto II), w którym czytamy: „Następne stulecie może być i powinno być stuleciem humanistycznym. Stoimy u zarania nowej ery… świeckiego społeczeństwa na skalę planetarną. Jako nie-teiści zaczynamy od ludzi, a nie od Boga, od natury, a nie od boskości… bole­jemy z powodu podziału ludzkości na podłożu na­cjonalistycznym. Oczekujemy więc rozwoju sys­temu prawa i porządku światowego opartego na pozanarodowym rządzie federalnym. Nadchodzi prawdziwa rewolucja".

1974 – Były zastępca Sekretarza Stanu USA, członek Komisji Trójstronnej i Rady Stosunków Zagranicznych (CFR), Richard Gardner, w artykule pt. Trudna droga do porządku światowego (The Hard Road to World Order), opublikowanym w miesięczniku Rady (CFR) Foreign Affairs, stwier­dza, że „'gmach porządku światowego'musi być budowany raczej od fundamentów w górę niż od dachu w dół, ale zakończenie obracające się wokół suwerenności narodowej, niszczące ją krok po kroku, osiągnie znacznie więcej niż staromodny atak frontalny".

1974 – W Louvain, w Belgii odbywa się Świa­towa Konferencja Religii na rzecz Pokoju. Douglas Roche przedstawia raport zatytułowany Możemy osiągnąć Nowy Porządek Świata (We Can Achieve a New World Order). Organizacja Narodów Zjed­noczonych wzywa do redystrybucji bogactwa. W raporcie zatytułowanym Nowy międzynarodowy porządek ekonomiczny (New International Econo­mic Order) Zgromadzenie Ogólne ONZ kreśli plan redystrybucji bogactwa z krajów bogatych do bied­nych.

1975 – Centrum Studiów Międzynarodowych w Szkole Studiów Publicznych i Międzynarodowych Woodrowa Wilsona uniwersytetu Princeton publi­kuje studium zatytułowane Nowy Porządek Świata (A New World Order).

1975 – Emerytowany admirał Chester Ward, były główny prokurator wojskowy Marynarki Wo­jennej USA i były członek Rady Stosunków Zagra­nicznych pisze w opracowaniu krytycznym, że celem tej rady jest „poddanie suwerenności i niepodległości narodowej USA wszechwład­nemu jednemu rządowi światowemu".

1975 – Opublikowana zostaje książka Kissin­ger na kanapie (Kissinger on the Couch). Autorzy Phyllis Schlafly i admirał Chester Ward piszą: „Kiedy kierownictwo Rady Stosunków Zagra­nicz­nych postanowiło, że rząd USA powinien opowie­dzieć się za konkretną polityką, wprowadzono bar­dzo poważne udogodnienia badawcze dla rozwoju intelektualnych i emocjonalnych argumentów, wspierających nową politykę i dyskredytujących politycznie i intelektualnie wszelką opozycję".

1975 – Gazeta Seattle Post-Intelligence do­nosi, że Henry Kissinger powiedział: „Nasz kraj jest wyjątkowo wyposażony, by odgrywać twórczą i decydującą rolę w nowym porządku, który tworzy się wokół nas".¹

1976 – Globalistyczny Klub Rzymski publikuje pracę PPM: Przekształcanie Porządku Międzyna­rodowego (RIO: Reshaping the International Or­der), wzywającą do nowego porządku międzyna­rodowego, włączającego ekonomiczną redystrybu­cję bogactwa.

1976 – Administracja ds. Edukacji Narodowej (NEA) ujawnia swój plan edukacyjny dla Nowego Porządku Świata pod nazwą Cele 2000. Raport Podsumowujący Dwustuletni Program NEA ujaw­nia jej cele, jakimi są: „zmiana kursu edukacji ame­rykańskiej w XXI wieku przez przyjęcie ideałów globalnego społeczeństwa oraz równouprawnienie i współzależność wszystkich ludzi i krajów". Pro­gram edukacyjny NEA – Dzień Ziemi był skiero­wany do 45 milionów dzieci ze szkół publicznych i zawierał to, co Michaił Gorbaczow nazwał „kamie­niem węgielnym Nowego Porządku Świata". Kon­cepcja jednego świata nie jest nowa. W 1946 r. były redaktor naczelny NEA Journal, Joy Elmer Morgan, nazwał szkołę „samym sercem" rządu światowego. Według magazynu Forbes trzydzie­stoletni upadek amerykańskiego szkolnictwa jest „bezpośrednio związany" z rozkwitem NEA. Jej wzrastająca potęga dokładnie pasuje do zniechę­cającego scenariusza rosnących wydatków z po­garszającymi się wynikami².   (cdn)

Ted Flynn

Książkę „Nadzieja oszustów i przestępców" Teda Flynna, która została wydana w dwóch tomach można zakupić w naszej redakcji. Cena tomu I wraz z kosztami przesyłki wynosi 37 zł. / $25. Cena tomu II wraz z kosztami przesyłki - 38 zł. / $25. Zamów już dziś.

1- Seattle Post-Intelligence, 18 kwietnia 1975 r., s. A2.

2- Debra Rae, ABC’s of Globalism (ABC globalizmu), Lafayette, La, Huntington House, 1999, s. 204.