Pomyślmy o wielu synach i córkach waszego narodu: męczennikach, którzy sprawili, że zajaśniała bezbronna moc Ewangelii; o ludziach prostych, a jednak niezwykłych, którzy potrafili dawać świadectwo miłości Pana pośród wielkich prób; o łagodnych a zdecydowanych głosicielach miłosierdzia, jak Jan Paweł II i św. Faustyna. Poprzez te „kanały" Jego miłości bezcenne dary Pana dotarły do całego Kościoła i całej ludzkości. Znamienne jest, że obecna rocznica chrztu waszego narodu zbiega się właśnie z Jubileuszem Miłosierdzia.
Także wasza historia, uformowana przez Ewangelię, krzyż i wierność Kościołowi, była świadkiem pozytywnego wpływu autentycznej wiary, przekazywanej z rodziny do rodziny, z ojca na syna, a zwłaszcza przez mamy i babcie, którym trzeba bardzo dziękować.
Wasz naród pokonał na swej drodze wiele trudnych chwil w jedności. Niech Matka, mężna u stóp krzyża i wytrwała w modlitwie z uczniami w oczekiwaniu na Ducha Świętego, zaszczepi pragnienie wychodzenia poza krzywdy i rany z przeszłości i tworzenia komunii ze wszystkimi bez ulegania pokusie izolowania się i narzucania swej woli.
Homilia podczas Mszy św. w Częstochowie z okazji 1050. rocznicy chrztu Polski, 28 VII 2016
Drodzy młodzi, w tych dniach Polska, ta szlachetna ziemia, przybiera się odświętnie; w tych dniach Polska chce być wiecznie młodym obliczem miłosierdzia. Na tej ziemi wraz z wami, a także łącząc się z wieloma młodymi, którzy nie mogą być dziś tutaj, ale towarzyszą nam za pośrednictwem różnych środków przekazu, wszyscy razem uczynimy z tego dnia prawdziwe święto jubileuszowe, podczas tego Jubileuszu Miłosierdzia.
Przemówienie podczas spotkania powitalnego z uczestnikami ŚDM na krakowskich Błoniach, 28 VII 2016
W tej perspektywie niedawno obchodziliście 1050. rocznicę chrztu Polski. Było to z pewnością ważne wydarzenie jedności narodowej, które potwierdziło, że zgoda, pomimo różnorodności poglądów, jest pewną drogą do osiągnięcia dobra wspólnego całego narodu polskiego.
Przemówienie podczas spotkania z władzami RP na Wawelu, 27 VII
Myśląc o darze tysiąclecia obfitującego wiarą, wspaniale jest przede wszystkim dziękować Bogu, który wędrował z waszym narodem, biorąc go za rękę, jak tato dziecko, i towarzysząc mu w wielu sytuacjach. Homilia podczas Mszy św. w Częstochowie 28 VII 2016
Po raz pierwszy odwiedzam Europę Środkowowschodnią i cieszę się, że rozpoczynam od Polski, której jednym z synów był niezapomniany św. Jan Paweł II, inicjator i promotor Światowych Dni Młodzieży. Lubił on mówić o Europie, że oddycha swoimi dwoma płucami: marzenie o nowym europejskim humanizmie ożywiane jest twórczym i harmonijnym oddechem tych dwóch płuc oraz wspólną kulturą, która ma w chrześcijaństwie swoje najsolidniejsze korzenie.
Naród polski znamionuje pamięć. Zawsze byłem pod wrażeniem żywego zmysłu historycznego papieża Jana Pawła II. Gdy mówił o narodach, wychodził od ich dziejów, aby uwydatnić skarby ich humanizmu i duchowości. Świadomość tożsamości, wolna od poczucia wyższości, jest niezbędna dla zorganizowania wspólnoty narodowej w oparciu o dziedzictwo humanistyczne, społeczne, polityczne, ekonomiczne i religijne, dla inspirowania społeczeństwa i kultury, tak aby pozostawały wierne tradycji, a jednocześnie otwarte na odnowę i na przyszłość.
Przemówienie podczas spotkania z władzami RP na Wawelu, 27 VII
Chciałbym szczególnie podziękować w tej jego ojczystej ziemi św. Janowi Pawłowi II [burzliwe oklaski] – głośniej! głośniej! – który zapragnął i dał impuls do tych spotkań. Towarzyszy on nam z nieba, gdy widzimy wielu młodych ludzi z tak różnych narodów, kultur, języków, przybyłych z jednego tylko powodu: aby sławić Jezusa, który żyje pośród nas.
Przemówienie podczas spotkania powitalnego na krakowskich Błoniach, 28 VII.
