Poniższy artykuł został po raz pierwszy opublikowany w Cahiers du Crédit Social (Zeszytach Kredytu Społecznego) w sierpniu 1939 roku, tuż przed ukazaniem się pierwszego numeru Vers Demain (francuskojęzycznej wersji MICHAELA).
Dlaczego MICHAEL skupia się na kwestii pieniędzy? Ponieważ wszystkie problemy gospodarcze i prawie wszystkie problemy polityczne dotyczą przede wszystkim pieniędzy.
Nigdy nie twierdzimy, że kwestia monetarna jest jedyną do rozstrzygnięcia ani jedyną, która powinna nas zajmować. Ale jest to najbardziej palące, ponieważ wszystko inne jest problemem finansowym. Nieporządek w systemie monetarnym jest taki, że psuje wszystko inne.
Pieniądze są ważne w naszym dzisiejszym świecie nie dlatego, że pieniądze są bogactwem, ale dlatego, że bogactwo nie jest rozdzielane bez pieniędzy. Dobra użytkowe to prawdziwe bogactwo, które kpi z nas, gdy nie mamy pieniędzy (nawet kiedy spichlerze są pełne).
Przetrwamy, gdy gospodarstwo domowe ma pieniądze. Pieniędzy jest mało, a ponieważ pieniędzy jest mało, bogactwo zostanie wstrzymane. Jest to oczywiście bałagan, ale zadowalający tych, którzy kontrolują pieniądze.
Gdyby ilość pieniędzy na ziemi zależała od pogody lub innego czynnika poza ludzką kontrolą, musielibyśmy zaakceptować konsekwencje. Być może jest to sposób myślenia, który utrzymywał trwałość fałszywych przekonań na temat pieniędzy.
Pieniądze nie są tworzone przez Boga, ani przez anioły, ani przez zjawiska naturalne, ale przez ludzi.
I to nie przez społecznie inspirowanych ludzi. Sam fakt, że pieniądze na wojnę rodzą się w miliardach w każdym kraju na świecie i znikają bez uzasadnienia, gdy produkcja jest w pełnym rozkwicie, dowodzi, że w grę wchodzą motywy, które nie są ani społeczne, ani ludzkie.
Niektórzy nieświadomi ludzie będą powtarzać, że ilość pieniędzy nie zależy od ludzi, ponieważ pieniądze muszą być ograniczone zgodnie z podażą złota.
Ta bajka nie jest już dziś aktualna. Z pewnością nie kierowano ludzi do kopalni złota podczas dwóch wielkich wojen, kiedy to tworzono pieniądze na sfinansowanie rzezi. Z drugiej strony, podczas dekady Wielkiego Kryzysu, w Fort Knox gromadziło się złoto, nawet gdy w Stanach Zjednoczonych było 13 milionów bezrobotnych z powodu braku pieniędzy. Podobnie, Kanada nigdy nie wyprodukowała tyle złota, co podczas kryzysu i nigdy nie brakowało jej tak pieniędzy.
Pieniędzy brakuje, gdy ci, którzy je tworzą i niszczą, niszczą więcej, niż tworzą. Pieniędzy jest mnóstwo, kiedy ci sami ludzie emitują więcej pieniędzy, niż ich wycofują.
Pieniądz to każdy instrument akceptowany w zamian za towary. Charakter instrumentu nie ma znaczenia, o ile jest on powszechnie akceptowany w kraju.
Na przykład, jeśli kupię krzesło, które kosztuje 100 dolarów, mogę za nie zapłacić dziesięcioma banknotami 10-dolarowymi lub banknotem 100-dolarowym, albo mogę uwzględnić monety w mojej płatności. Metalowa moneta i papierowy prostokąt to pieniądze. To nie materiał sprawia, że banknoty i monety mają wartość. W banknocie 10-dolarowym jest dokładnie ten sam papier, co w banknocie 100-dolarowym.
Jeśli mam konto w banku, mogę też zapłacić za krzesło czekiem. Czek przenosi pieniądze z mojego konta na konto sprzedawcy.
Tak więc wszystko na rachunkach bankowych to także pieniądze. Ale czy na kontach bankowych są metalowe, czy p a p i e r o w e oszczędności? Bynajmniej.
W księgach bankowych w Kanadzie jest co najmniej dziesięć razy więcej rachunków czekowych niż całkowitej ilości pieniądza metalowego lub papierowego w tym kraju.
Konta bankowe nie opierają się wyłącznie na oszczędnościach. Większość kont bankowych zakłada sam bankier, a nie oszczędzający.
Oszczędzam w banku. Zaoszczędziłem 100 dolarów i zaniosłem je do banku jako depozyt. Bankier wkłada banknot do szuflady, bierze swoją księgę, sprawdza moje konto i dodaje 100 dolarów do mojego kredytu. Moje konto wzrosło o 100 $ dzięki przeniesieniu pieniędzy, które zabrałem do banku.
Ale tutaj jest kredytobiorca. Przychodzi do banku po pożyczkę w wysokości 20 000 dolarów. Nie przynosi pieniędzy do banku; przychodzi po nie. Co robi bankier? Czy daje pożyczkobiorcy 20 000 $ w papierze lub metalu? Zazwyczaj nie. Bankier bierze swoją księgę i dodaje 20 000 $ do kredytu pożyczkobiorcy. Konto pożyczkobiorcy wzrosło o 20 000 dolarów.
Kto powiększył konto pożyczkobiorcy o 20 000 dolarów? Na pewno nie sam pożyczkobiorca, skoro przyszedł odebrać pieniądze, zamiast je pożyczyć. Kto to zrobił? Sam bankier.
Skąd bankier bierze 20 000 dolarów? Nie wyciąga niczego z szuflady; nie zmniejsza niczyjego konta; nie wyciąga niczego z kieszeni; ale nadal dodaje 20 000 dolarów do konta. Na rachunkach całego kraju jest o 20 000 dolarów więcej niż przed transakcją. Baza czekowa zostaje zwiększona o 20 000 USD. Skąd się wzięły te pieniądze? Z pióra bankiera.
Konta bankowe rosną na dwa sposoby: w niewielkim stopniu, dzięki wkładowi oszczędzającego – po prostu przesuwając pieniądze. Wielkim sposobem jest pożyczanie – wprowadzanie nowych pieniędzy, które wcześniej nie istniały. To jest tworzenie pieniędzy; nie ma wątpliwości. Dzięki temu kredytowi mogę kupić lub zapłacić za wszystko, tak samo jak za pieniądze metalowe lub papierowe.
Oszczędzający pracuje i pozbawia się pieniędzy, aby powiększyć swoje konto; jest nagradzany 1% swoich oszczędności, o ile pozostają one w rękach bankiera.
Bankier trzyma pióro i jednym pociągnięciem sprawia, że masz 20 000 dolarów. Nagradza się, pobierając od ciebie 5% całkowitej kwoty.
Pożyczek publicznych dokonuje się w ten sam sposób. Zabierzmy ministra finansów do banku, żeby pożyczył 1 miliard dolarów. Minister daje bankierowi „obligację", „obligację", obietnicę spłaty: obiecuję spłacić bankowi sumę 1 miliarda dolarów w ciągu 20 lat plus odsetki w wysokości 5% przez 20 lat.
Co robi bankier? Czy wyciąga 1 miliard dolarów w banknotach? Zupełnie nie.
Bankier robi to, co wcześniej. Otwiera swoją księgę na koncie Ministra Finansów i wpłaca 1 miliard dolarów na kredyt rządu. Minister finansów może następnie podpisywać czeki na 1 miliard dolarów, aby zapłacić lub kupić cokolwiek.
Skąd bankier wziął ten miliard dolarów? Ani z szuflady, ani z kieszeni, ani z innego rachunku.
Aby pożyczać pieniądze bez brania ich skądkolwiek, musisz tworzyć pieniądze, i to jest dokładnie to, co robi bankier.
Ale czy to dobrze, czy to źle?
Tworzenie pieniędzy piórem to wspaniały nowoczesny wynalazek. Ponieważ współczesna produkcja dóbr użytecznych jest bardzo łatwa, na szczęście produkcja nowoczesnych pieniędzy jest łatwa. Umożliwia to, dzięki księgowości, posiadanie takiej ilości pieniędzy, jaka jest potrzebna, aby rozporządzać wszystkim, co jest produkowane.
Jednak pieniądze wcale nie podążają zgodnie z produkcją. Mogą być ograniczone nawet przy obfitej produkcji lub mogą być obfite, gdy półki sklepowe są puste. Dlaczego tak jest? Ze względu na wolę osoby, która trzyma pióro i ze względu na warunki, jakie ustala przy tworzeniu pieniędzy.
Pieniądze są z konieczności skazane na niedostatek, ponieważ rodzą się pod warunkiem, że umierają w większej ilości niż się rodzą. Jeśli zostały jakieś pieniądze, to po prostu ze względu na wzrost długów gdzie indziej.
Kiedy rośnie dług publiczny, rośnie całkowita suma odsetek. Kiedy roczne odsetki rosną, rosną podatki. Gdy podatki rosną, pieniądze spadają, nawet jeśli ceny rosną. Kiedy ilość pieniędzy się zmniejsza, ograbiamy siebie. Kiedy się ograbiamy, pojawia się bezrobocie. Resztę znamy.
Wszystko to wydaje się bardzo proste i łatwe do zrozumienia, gdy pozbędziemy się wszelkich pozorów, które komplikują i kamuflują to, co się dzieje.
Ale kiedy opinia publiczna jest trzymana w niewiedzy, przypisuje się problem ówczesnemu rządowi i zamiast atakować wspólnego wroga, wdajemy się w polityczne bitwy przeciwko sobie.
Te narodziny pieniądza jako pana ludzi są nieładem. Pieniądz został ustanowiony, aby służyć, ale rodzi się przez zniewolenie. Pieniądze przychodzą na świat, tworząc matematycznie niespłacalne długi. A kradzież kredytu społeczeństwa jest podstawą operacji, która zadłuża społeczeństwo.
Jak można oczekiwać, że pieniądze, które zaczynają się w ten sposób, spełnią korzystną rolę? Rodzą się dla dobra wyzyskiwaczy i ciągle przynoszą korzyści tym wyzyskiwaczom. Rodzą się poprzez stawianie rządów u swoich stóp i ustawicznie są panem rządów.
Tymczasem dziecko rodzi się jako niewolnik długów. Przychodząc na świat bierze na siebie swoją część długu publicznego swojego kraju. Rodzi się w długach i pozostanie z nimi do końca życia. System odpowiada za zwiększanie zadłużenia. Panem są pieniądze; niewolnikiem jest człowiek.
Duże rodziny mogą bardziej cierpieć z powodu takiego systemu, ponieważ mnożenie dzieci jest mnożeniem niewolników.
Nieporządek jest wynikiem niedoboru pieniędzy w świecie obfitej produkcji. Nieład! Pieniądze, które znikają, gdy produkcja jest utrzymana. Nieład! Pieniądz regulowany motywem zysku bankiera, zamiast motywem konieczności społecznej. Nieład! Pieniądze, które rodzą się jako własność kilku osób, gdy jest to monetyzacja własności publicznej.
Dopóki ten nieład nie zostanie skorygowany, nie ma sensu próbować zaprowadzania ładu w stosunkach społecznych. Właśnie dlatego, że rozumieją ten wielki nieład, Kredytowcy Społeczni MICHAELA nalegają na jego naprawienie.
Zastosowanie monetarnych propozycji Kredytu Społecznego, opracowanych przez Clifforda Hugh Douglasa, przywróciłoby pieniądzom ich rolę służebną, instrumentu rozdzielania ludziom stworzonej dla nich obfitości, niezależnie od tego, czy pochodzi ona bezpośrednio od Opatrzności, czy jest produktem pracy i nauki stosowanej. Ludzie, wszyscy ludzie, każdy bez wyjątku musi mieć swój udział.
Louis Even
