1 / 16
Dla Tryumfu Niepokalanej
Pilgrims of Saint Michael – Pielgrzymi św. Michała
1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada
Tel.: (450) 469-2209; (514) 856-5714; Fax: (450) 469-2601
Publications Mail Reg. No 40063742
Printed in Canada
Pismo Patriotów Katolickich
dla Królestwa Chrystusa i Maryi
w duszach rodzin i narodów
Dla sprawiedliwości społecznej
przez Ekonomię Kredytu Społecznego
w zgodzie z nauką Kościoła Katolickiego
i nie przez partie polityczne
Edycja Polska – Nr 45. Rok X
styczeń-luty 2008
Prenumerata wysyłkowa
W numerze:
Benedykt XVI
Encyklika Spe salvi
•
ks. dr Tadeusz Bienasz
Nowe paradygmaty Europy
•
Eric Butler
Kredyt
Społeczny i Królestwo Boże
•
Alain Pilote
Propozycje Kredytu Społecznego. Lekcja 7. Historia kontroli bankowej
w USA
•
William Gay Carr
Pionki w grze. Międzynarodowa konspiracja
•
opr. red.
Unia Europejska: „imperium”
•
Thérèse Tardif
Wielki misjonarz Kredytu Społecznego
•
ks. Józef Wąsik
Homilia wygłoszona z okazji Mszy św.
żałobnej
•
Pierr
e Marchildon
Nowe niewolnictwo
(ciąg dalszy na str. 2)
Prawda i sprawiedliwość winny być ważniejsze
od mojej wygody i nietykalności, w przeciwnym
razie moje własne życie staje się kłamstwem.
Spe salvi 38
Nadzieją zbawieni
ENCYKLIKA OJCA ŚWIĘTEGO
BENEDYKTA XVI
O NADZIEI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
„Spe salvi” („Nadzieją zbawieni”) to tytuł drugiej encykliki papie-
ża Benedykta XVI, tym razem poświęconej nadziei chrześcijańskiej.
Została ona ogłoszona w Watykanie 30 listopada 2007 r. Przedsta-
wiamy fragmenty tej encykliki.
Wprowadzenie
1. «
SPE SALVI facti sumus
» – w nadziei już jesteśmy zbawieni (
Rz
8, 24), mówi św. Paweł Rzymianom, a także nam. «Odkupienie», zbawie
nie, zgodnie z wiarą chrześcijańską, nie jest jedynie zwyczajnym wyda
rzeniem. Odkupienie zostało nam ofiarowane w tym sensie, że została
nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić
czoło naszej teraźniejszości: teraźniejszość, nawet uciążliwą, można
przeżywać i akceptować, jeśli ma jakiś cel i jeśli tego celu możemy być
pewni, jeśli jest to cel tak wielki, że usprawiedliwia trud drogi.
Wiara jest nadzieją
2. (…) Tylko wtedy, gdy przyszłość jest pewna jako rzeczywistość
pozytywna, można żyć w teraźniejszości. Tak więc możemy stwierdzić:
chrześcijaństwo nie było jedynie «dobrą nowiną» – przekazem treści do
tej pory nieznanych. (…) Mroczne wrota czasu, przyszłości, zostały ot
warte na oścież. Kto ma nadzieję, żyje inaczej; zostało mu dane nowe
życie.
3. Teraz jednak pojawia się pytanie: na czym polega owa nadzieja,
która – jako nadzieja – jest «zbawieniem»? (…) Poznać Boga – praw
dziwego Boga – oznacza otrzymać nadzieję. Dla nas, którzy od zawsze
żyjemy z chrześcijańską koncepcją Boga i przywykliśmy do niej, posia
danie nadziei, która pochodzi z rzeczywistego spotkania z Bogiem, jest
już czymś z czego niemal nie zdajemy sobie sprawy. (…)
[Św. Józefi-
na Bakhita]
Rozumiała to, co św. Paweł miał na myśli, gdy przypominał
Efezjanom, że przedtem byli pozbawieni nadziei i Boga na ziemi – nie
mieli nadziei, bo nie mieli Boga. (…) odczuwała konieczność propago
wania wolności, którą zyskała w spotkaniu z Bogiem Jezusa Chrystusa.
Wolność powinna być dawana innym, możliwie jak największej liczbie
osób.
Pojmowanie nadziei opartej na wierze w Nowym Testamen
cie i w pierwotnym Kościele
4. (…) Chrześcijaństwo nie niosło przesłania socjalno-rewolucyjne
go jak to, w imię którego Spartakus prowadził krwawe boje i przegrał.
Jezus nie był Spartakusem, nie był bojownikiem o wolność polityczną,
jak Barabasz albo Bar-Kochba. To, co przyniósł Jezus, który umarł na
krzyżu, było czymś całkowicie odmiennym: spotkaniem z Panem panów,
spotkaniem z żyjącym Bogiem, a zatem spotkaniem z nadzieją moc
niejszą niż cierpienia niewoli, przemieniającą od wewnątrz życie i świat.
(…) Ludzie, którzy zgodnie ze swoim statusem społecznym dzielą się
na panów i niewolników, jako członkowie jednego Kościoła stają się dla
siebie braćmi i siostrami – tak wzajemnie nazywali siebie chrześcijanie.