Michael styczeń - luty 2008

4 / 16

MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 • Fax (450) 469-2601
Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Komuny Paryskiej 45/3A, 50-452 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 • styczeń-luty 2008
Ks. dr Tadeusz Bienasz
(część druga)
Gender ideologia
Jednym z niepokojących fenomenów dzisiejszej
Europy jest gender ideologia, która wywiera wielki
wpływ na system edukacyjny wielu państw Unii Eu­
ropejskiej. Dlaczego tak się dzieje, że w tak krótkim
czasie zachodzą tak wielkie zmiany w systemach
edukacji? Radykalnie zmienia się obraz rodziny i
świadomości macierzyństwa i ojcostwa.
Gabriele Kuby, współczesna myślicielka nie­
miecka, przedstawia kryzys kultury europejskiej
– który wyraża się między innymi w gender ideologii
– w trzech punktach :
1. Odejście od racjonalnego uwarunkowania
prawa naturalnego.
2.Oddzieleniemetafizycznejmyśliodantropo­
logicznej koncepcji sensu istnienia.
3. Zatrata egzystencjalnych korzeni wiary.
Transgender ideologia głosi, że świadomość
płciowa mężczyzny czy kobiety kształtuje się na
podstawie uwarunkowań socjo-kulturowych i spo­
łecznych. Celem takich tendencji jest negacja natu­
ralnego uwarunkowania świadomości mężczyzny
jako mężczyzny i kobiety jako kobiety. Transgen-
der ideologia proponuje nowy model antropologii
warunkowany świadomością socjalną i społeczną.
Celem gender ideologii jest świadoma negacja he­
teroseksualnych relacji, które w sposób naturalny
założone są w mężczyźnie czy kobiecie. Negując
heteroseksualne relacje podważa się całość obrazu
macierzyństwa i ojcostwa, a tym samym całość po­
rządku naturalnego stworzenia.
Kiedy mówimy o „nowym duchu Europy” winni­
śmy mieć na uwadze adekwatną antropologię, która
wyrasta z całości tajemnicy stworzenia i odkupienia,
o której dużo mówiliśmy powołując się na katechezy
Jana Pawła II i jego antropologię. Brak właściwej an­
tropologii prowadzi do niepokojących konsekwencji,
które wyrażają się właśnie w gender ideologii współ­
czesnej Europy i tzw. „cywilizowanego świata”.
Siła gender ideologii w laickim świecie jest na
tyle wielka, że systemy prawne i ustawodawcze ule­
gają w destruktywny sposób jej wpływom.
Również słownictwo środków informacji jest
często całkowicie przystosowane do tych destruk­
tywnych tendencji.
Integracyjne modele Europy
Mówiąc o Unii Europejskiej ciągle powinniśmy
być świadomi kulturowych i duchowych korzeni Eu­
ropy, które wyrastają z trwałego gruntu Ewangelii.
Kiedy mówimy o geograficznym i administra­
tywnym wymiarze Unii Europejskiej nie mamy pra­
wa zapominać o kulturowym i duchowym wymiarze
integracji.
Integracja Europy nie powinna przebiegać wy­
łącznie na płaszczyźnie geopolitycznej, lecz rów­
nież religijnej, filozoficzno-duchowej i kulturowej. W
innym przypadku istnieje ryzyko pojawienia się no­
wych problemów na kontynencie europejskim. Jed­
nym z nich jest chrystianofobia. Nie jest to problem
zetknięcia się różnych religii, czy też kulturowo róż­
nych grup etnicznych, ale konsekwencja dewalua­
cji podstawowej myśli antropologii chrześcijańskiej.
Chrystianofobia wyrasta często na polu zapomnie­
nia podstawowej prawdy o człowieku. Chrystiano­
fobia rodzi się również na płaszczyźnie laicyzacji,
co w przypadku Unii Europejskiej jest fenomenem
bardzo ewidentnym.
Doudou Diene specjalny sprawozdawca ONZ
Kuby Gabriele, Die Gender Revolution, Relativismus
in Aktion, Kisslegg 2006, s. 40-44.
Lee Mundy David, Die Auflösung von Geschlecht und
die Dekonstruktion von Weiblichkeit und Mänlichkeit, in:
Bulletin des Deutschen Instituts für Jugend und Gesel­
schaft, No. 4, Herbst 2002.
Kuby Gabriele, Die Gender Revolution, Relativismus
in Aktion, s. 41-44.
ds. współczesnych form rasizmu w swym przemó­
wieniu na posiedzeniu Organizacji Bezpieczeństwa
i Współpracy w Europie (OBWE) 08.06.2007 w Bu­
kareszcie stwierdza:
„…trzeba bić na alarm…chrystianofobia zawsze
istniała…jednak jej nasilenie jest paradoksalnie nie-
dostrzegane w międzynarodowych dyskusjach”.
„Najgłębsze przejawy ideologiczne chrystiano­
fobii występują na Zachodzie Europy”, stwierdza
przedstawiciel ONZ.
Cały balans integralnego wymiaru Unii Europej­
skiej winien zawierać antropologiczny aspekt on­
tycznej prawdy o człowieku w duchu chrześcijańskiej
kultury i tradycji. Integracyjne modele Unii Europej­
skiej dotyczące nowej tożsamości, nie mogą być
wolne od głównych myśli chrześcijańskiej antropo­
logii, ponieważ poszczególne państwa Unii wyrosły
i wzrastają na tych antropologicznych założeniach
prawdy o człowieku.
Bez adekwatnej antropologii, bez podstawowych
praw człowieka zawartych w chrześcijańskiej kultu­
rze i tradycji nie sposób będzie mówić o integracji
Unii Europejskiej, a w szczególności o duchowej
tożsamości człowieka współczesnej Europy.
Wydaje się być iluzją próba zbudowania dobrze
funkcjonującej konfederacji, czy też „unii laickiej”.
Historia ostatnich wieków pokazuje, że integracyjne
modele państwowe potrzebują solidnej antropolo­
gicznej myśli, gdyż integracja jest pojęciem bardzo
obszernym, obejmującym wszystkie aspekty życia
społeczno-gospodarczego, duchowego i kultural­
nego. Jeżeli pojęcie integracji zostanie ograniczo­
ne do pewnych aspektów życia gospodarczego, do
pewnych politycznych i ideologicznie uwarunkowa­
nych koncepcji, to cel Unii Europejskiej będzie od­
biegał od rzeczywistości, jaką widzieli jej założy­
ciele.
Większość konferencji i dyskusji dotyczących
integracji Unii Europejskiej w dziedzinie społeczno-
kulturowej i religijnej kończy się stwierdzeniem braku
adekwatnej antropologii zbudowanej na ostatecznej
prawdzie o człowieku. Właśnie na takiej antropologii
kształtował się obraz Europejczyka na przestrzeni
wieków. Takiej antropologii potrzebuje współczesna
Europa i zapewne cały świat, aby można było pro­
wadzić konstruktywny dialog w świecie multikulturo­
wych procesów migracji i emigracji, wywołanych po­
wszechną dynamiką globalizacji.
Brak antropologicznego impe­
ratywu w integracyjnych koncep­
tach i modelach Unii Europejskiej
sprzyja rozwojowi ideologii takich
jak ‘gender’, hedonizm, utylita-
ryzm, naukowy technokratyzm,
scjentyzm, itd.
Europa dzisiaj i Europa jutra to
ta sama Europa w swej integral­
nej jedności i kulturowo-etnicznej różnorodności. To
właśnie stanowi część bogactwa kontynentu euro­
pejskiego. Ta część bogactwa Unii Europejskiej po­
winna być bardziej dostrzegana i eksponowana.
Powstanie Unii Europejskiej inspirowane było
wartościami ducha chrześcijańskiego i duch chrze­
ścijański powinien pozostać w antropologii integra­
cji Unii Europejskiej.
Prekursorzy Unii, do których należą: Alcide de
Gaspari (1881-1954), Robert Schuman (1886-
1963), Konrad Adenauer (1876-1967), Jean Monnet
(1888-1979), Charles de Gaulle (1890-1970), Jac­
ques Delors (ur. 1925) byli aktywnymi działaczami
demokracji chrześcijańskiej, a więc myśl chrześci­
jańska nie była im obca. W tym kontekście rodzi się
Doudou Diene, Posiedzenie Organizacji Bezpieczeń­
stwa i Współpracy w Europie (OBWE), 08.06.2007
Bukareszt.
Wymienieni przez autora „prekursorzy Unii“, z wyjąt­
kiem Jeana Monneta, byli wyłącznie realizatorami pla-
nu, który otrzymali do wykonania. Twórcami tego planu
zjednoczenia Europy byli masoni: Richard Coudenhove-
Kalergi i właśnie Jean Monnet. To on był autorem tzw.
planu Schumana, powołującego Europejską Wspólnotę
pytanie: Co wpłynęło na dewaluację podstawowych
wartości duchowych Unii Europejskiej? Gdzie nale­
ży doszukiwać się mechanizmów tego co zwykło się
definiować pojęciem „laicyzacji”? Co uczyniła Euro­
pa z Sakramentem Chrztu świętego?
Idea Unii Europejskiej polegająca na zjedno­
czeniu struktur polityczno-gospodarczych miała wy­
soki cel: aby zapobiec tragediom wojny i stwarzać
nowe warunki budowania „bonum comune” – dobra
wspólnego krajów Europy. Rzeczywiście wielki cel
i godny wszelkich starań, gdyż zawiera w sobie
podstawowy wymiar socjalnego nauczania Kościo­
ła Powszechnego i stwarza warunki konieczne dla
godnego życia osoby ludzkiej.
Unia Europejska mimo swych tendencji poli­
tyczno-ekonomicznych i społecznych odziedzi­
czyła spuściznę pewnego dualizmu filozoficzne­
go, który wyraża się w humanizmie o korzeniach
chrześcijańskich i humanizmie laickim. U podstaw
humanizmu „laickiego” znajduje się filozofia oświe­
cenia, angielski empiryzm, francuski pozytywizm i
materializm. Nie sposób pominąć tu szczególnego
doświadczenia krajów wschodniej Europy, które
przeżyły próby ideologicznego socjalizmu i ateizmu.
Właśnie doświadczenie Europy wschodniej i Związ­
ku Radzieckiego winno służyć żywym przykładem,
jak niebezpiecznie jest budować systemy społecz­
no-gospodarcze i kulturowe wyłącznie na ideolo­
gicznej bazie.
Warsztaty filozoficzne stają się już pewną tra­
dycją, celem których jest zanurzenie się w filozo­
ficzno-kulturowych i duchowych, jak też polityczno-
społecznych aspektach przeszłości i teraźniejszości
Europy, aby otworzyć horyzonty człowiekowi współ­
czesnemu, człowiekowi zagubionemu niekiedy w
fali narastających problemów i niebezpieczeństw.
Jednym z największych zagrożeń i wyzwań
współczesności jest praktyczne odejście od Boga,
laicyzacja społeczeństwa europejskiego, manipu­
lowanie człowiekiem i jego życiem na różnych eta­
pach, stwierdza watykański sekretarz stanu kard.
Tarcisio Bertone.
W specjalnym wywiadzie dla Katolickiej Agencji
Informacyjnej (KAI, 14.06. 2007, Warszawa), kard.
Bertone ostrzega: Europa zmierza nie ku rozwojowi,
ale ku samozagładzie.
Sekularyzacja i laicyzacja, która zdominowa­
ła szczególnie ducha Europy
zachodniej i Skandynawii jest
drogą negatywną przyszłej Eu­
ropy, przyszłej integracji euro­
pejskiej.
Czy możemy zmienić istnie­
jący stan rzeczy? Czy możemy
zapobiec temu, co kryje w so­
bie słowo „samozagłada”?
Jaką Europę budujemy i
jaką Europę pragniemy przekazać następnym po­
koleniom? Jaki model Europejczyka kształtuje się w
warunkach istniejącego ducha Unii Europejskiej?
Jednym z głównych pytań VII Zjazdu w Gnieźnie
w czerwcu 2007, było pytanie o człowieka: Kim jest
człowiek? Na ile człowiek stanowi fundament cywi-
lizacji?
W jakich sferach człowieczeństwo – najgłębiej
rozumiane – jest wciąż zagrożone?
Pytania te i podobne sugerują konieczność po­
Węgla i Stali w 1951 r. Unia Europejska nie miała więc
chrześcijańskich początków, tylko masońskie. Masoni
posłużyli się jedynie chrześcijańską demokracją do prze­
prowadzenia swoich antykatolickich planów. Ich celem
było utworzenie ponadnarodowego państwa europej­
skiego, a nie realizacja chrześcijańskiej wizji luźnego
związku państw narodowych. Polecamy, dostępne w na-
szej redakcji, świetnie udokumentowane eseje dotyczące
tego tematu autorstwa Jerzego Chodorowskiego pt. „Kto
kogo prowadzi? Szkice o zjednoczeniu Europy i globali-
zmie”, wydane przez wydawnictwo WERS z Poznania w
2003 r. (przyp. redakcji)
Tarcisio kard. Bertone, VII Zjazd w Gnieźnie,
14.06.2007.
Duszpasterstwo Akademickie Uniwersytetu wWiedniu-KHG
Nowe paradygmaty Europy
Chrześcijańska antropologia i współczesny duch Europy
Europa zmierza nie
ku rozwojowi, ale ku
samozagładzie.
- watykański sekretarz stanu
kard. Tarcisio Bertone