W 1796 r. John Robison, profesor filozofii naturalnej i sekretarz Towarzystwa Królewskiego w Edynburgu w Szkocji opublikował dokumenty, które zostały powierzone jego opiece przez członków zakonu Iluminatów Weishaupta w czasie, gdy przemierzał Europę przed wybuchem Rewolucji Francuskiej w 1789 r. Robison był masonem wysokiego stopnia. To dlatego powierzono mu te tajne dokumenty. Znajdowały się one w jego posiadaniu dość długo, zanim je przeczytał. Kiedy skończył, uświadomił sobie, że były one kopią poprawionej wersji starego lucyferiańskiego spisku Weishaupta i wyjaśnieniem tego, jak zamierzał on użyć członków zakonu i sekty Iluminatów, żeby doprowadzić ten spisek do ostatecznego celu, jakim jest kontrola pierwszego rządu światowego, który miał być ustanowiony oraz narzucenie ludzkiej rasie ideologii lucyferiańskiej przez despotyczny satanizm.
Publikacja Johna Robisona nosiła tytuł „Dowody spisku w celu zniszczenia wszystkich religii i rządów w Europie". Informacje w niej zawarte potwierdzały to, co rząd Bawarii opublikował w 1786 r. pod tytułem „Oryginalne pisma (protokoły) zakonu i sekty Iluminatów" i co Zwack wydał pod tytułem „Einige Original schriften". Przed wybuchem Rewolucji Francuskiej w 1789 r. rząd Bawarii wysłał do wszystkich głów Kościoła i państwa egzemplarze planu Weishaupta, który przewidywał wykorzystanie jego niedawno zorganizowanych Iluminatów do zniszczenia wszystkich istniejących rządów i religii. Ostrzeżenie zostało jednak zignorowane. Fakt, że Iluminaci posiadali siłę, aby utrzymać w tajemnicy swoją tożsamość i zamiar zniewolenia ludzkiej rasy, ciała, umysłu i duszy, umożliwił konspiratorom rozwój spisku do jego półfinalnego stadium. Celem tego artykułu jest ukazanie, jak rozwijała się konspiracja od 1798 r. do dziś. Przedstawimy też detale planu nakreślonego przez generała Alberta Pike'a w latach 1850-1886, żeby doprowadzić ten plan do jego zakończenia.
Weishaupt był profesorem prawa kanonicznego na uniwersytecie w Ingolstadt, kiedy poprawiał i modernizował stary jak świat lucyferiański spisek, żeby uniemożliwić rasie ludzkiej ustanowienie Bożego planu dla Kierowania Stworzeniem na tej ziemi i żeby mogli oni ostatecznie narzucić Gojom (ludzkiemu bydłu) ideologię lucyferiańską przy pomocy satanistycznego despotyzmu. W latach 1770-1776 był on finansowany przez nowo powstały Dom Rothschildów dokładnie w ten sam sposób, w jaki finansowani są ci, którzy kierują dziś działalnością Iluminatów przez założone w tym celu przez takich multimilionerów jak Rockefellerowie, Carnegie i Fordowie, wolne od podatków fundacje.
Rząd bawarski odkrył spisek Weishaupta, kiedy w 1786 r. jeden z jego kurierów został trafiony przez piorun i zginął przejeżdżając przez Ratyzbonę w czasie podróży do Paryża. Policja znalazła egzemplarz poprawionej wersji spisku, który kurier przewoził dla członków Iluminatów Weishaupta, obciążonych potem odpowiedzialnością za wywołanie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Pierwsze ważne przedsięwzięcie, prowadzące do ostatecznego zniszczenia wszystkich rządów i religii, miało wybuchnąć w 1789 r.
Plan Weishaupta jest niezwykle prosty. Zorganizował on zakon Iluminatów, a potem utworzył lożę Wielkiego Wschodu, żeby umieścić Iluminatów w błękitnej lub europejskiej masonerii, używając lóż jako ich tajnych centrali. W ten sposób spiskowcy mogli działać pod płaszczem filantropii. Weishaupt nigdy nie zamierzał, żeby ktokolwiek, z wyjątkiem specjalnie wyselekcjonowanych masonów wyższych stopni, zapoznawał się z „Pełnym sekretem". Tylko ci, o których było wiadomo, że wyparli się zupełnie Wszechmogącego Boga, byli wtajemniczani do wyższych stopni lóż Wielkiego Wschodu i informowani o tym, że Iluminaci są tajną organizacją, której celem była praca nad utworzeniem Jednego Rządu Światowego – w jakiejś formie – którego uprawnienia zamierzali sobie przywłaszczyć, żeby narzucić ludzkości swoją ideologię: wiarę w Lucyfera. Weishaupt twierdził, że działanie to zapewni stały pokój i dobrobyt. Tylko wprowadzeni na ostatni stopień dowiadywali się, że lucyferiańska ideologia miała być narzucona ludzkiej rasie przez satanistyczny despotyzm.
Jak tego dowiedziemy, tylko adepci Ostatniego Stopnia są wtajemniczani jako Wysocy Kapłani Synagogi Szatana. Czczą oni Lucyfera w przeciwieństwie do naszego Boga, którego nazywają Adonai.
Plan, jaki Iluminaci wprowadzają w życie polega na zastosowaniu korupcji finansowej i seksualnej, aby podporządkować wpływowych ludzi swojej kontroli. Potem używają ich oni do pracy nad tajnymi planami Iluminatów. Dobrze urodzeni młodzi należący do rodzin z międzynarodowymi powiązaniami są także wybierani i wysyłani do prywatnych szkół, gdzie Iluminaci indoktrynują ich międzynarodowymi ideami, a potem używają bogactwa, władzy i wpływów swoich członków do umieszczenia swojej „agentury" na kluczowych pozycjach za sceną całej finansowej, przemysłowej, edukacyjnej i religijnej działalności rządów. Następnie kształtują politykę w taki sposób, że pasuje ona do lucyferiańskiego planu propagowania wojen i rewolucji na ciągle rosnącą skalę. Weishaupt domagał się, że Iluminaci powinni organizować, finansować i kontrolować komunizm, nazizm i polityczny syjonizm oraz kierować nimi, żeby ułatwić zadanie Iluminatów, jakim jest dzielenie populacji światowej na ciągle rosnącą ilość przeciwnych obozów.
Polityka samoeliminacji miała być kontynuowana do czasu, gdy jedynie komunizm i chrześcijaństwo będą pozostawały światowymi siłami. Kiedy to stadium konspiracji zostanie osiągnięte, Iluminaci wywołają największy społeczny kataklizm, jaki świat kiedykolwiek widział i Goje kontrolowani przez ateistycznych komunistów oraz ci, którzy wyznają chrześcijaństwo będą walczyli, dopóki nie wymordują się nawzajem w dziesiątkach milionów. To w czasie tych wojen światowych diabeł zbiera swoje największe żniwa wśród dusz. Ta hurtowa rzeź ma być kontynuowana, podczas gdy Iluminaci, ich przyjaciele – milionerzy, naukowcy i agentura będą przebywali bezpiecznie i w luksusie w założonych wcześniej, samowystarczalnych schronieniach (Południowa Floryda, Zachodnie Indie i wyspy mórz karaibskich), dopóki obie strony nie zostaną dosłownie doprowadzone do ruiny i absolutnie wyczerpane fizycznie i ekonomicznie. Ludzie nie będą mieli wtedy żadnego wyboru, jak tylko zaakceptować Jeden Rząd Światowy, jako ich jedyną nadzieję. Iluminaci przywłaszczą sobie potem władzę tego rządu i ustanowią swojego lidera królem-despotą całego świata.
Wtedy, a nie przedtem, Synagoga Szatana (która zawsze kontrolowała i kontroluje teraz wszystkie wywrotowe organizacje) będzie, przez powszechną manifestację, którą poznają Goje po raz pierwszy, prawdziwym światłem czystej lucyferiańskiej doktryny i narzuci lucyferiańską ideologię pozostałościom ludzkiej rasy przy pomocy satanistycznego despotyzmu.
Widzimy zatem, że kwestia nie jest natury doczesnej i materialistycznej, w co mamy wierzyć, jak chcieliby ci, którzy kierują konspiracją. Jesteśmy wciągnięci w kontynuację lucyferiańskiej rewolty przeciwko najwyższej władzy i zwierzchnictwu Wszechmogącego Boga, którego lucyferianie nazywają Adonai. Uczymy się o nieskończonej dobroci naszego Boga, ale jesteśmy utrzymywani w niewiedzy na temat faktu, że lucyferiańska rewolta zaczęła się w boskim świecie, który nazywamy Niebem, ponieważ Lucyfer zakwestionował zwierzchnictwo Adonai na podstawie tego, że Jego plan Panowania nad Wszechświatem był słaby i niepraktyczny, gdyż opierał się na założeniu, iż wszystkie istoty niższe mogłyby Go poznać, pokochać i służyć Mu z szacunku dla Jego nieskończonej doskonałości.
Lucyfer twierdził, że jedynym sposobem rządzenia całym wszechświatem jest ustanowienie totalitarnej dyktatury i narzucenie Woli Dyktatora z absolutnym despotyzmem. Słowo Wszechświat, używane przez tych, którzy przyjęli ideologię lucyferiańską w tym i innych niebiańskich światach, oznacza „całość istniejących rzeczy włączając ziemię, niebieskie czy boskie ciała oraz wszystko inne w kosmosie".
Nie można zrozumieć w całości tego ważnego tematu, o ile nie zna się całej prawdy. Musimy znać ideologię lucyferiańską tak jak biblijną historię walki między Bogiem a Lucyferem, trwającej przez wieki w tym i innych światach, żeby zdecydować, który plan władzy nad stworzeniem będzie ostatecznie wprowadzony w życie. Jeżeli nie znamy całej prawdy, nie możemy zdecydować, używając danych nam przez Boga darów intelektu i wolnej woli, czy chcemy przyjąć plan Boga i kochać Go, służyć i być Mu posłusznymi przez całą wieczność, czy dosłownie pójść do diabła (Lucyfera).
Celem tych, którzy kierują konspiracją lucyferiańską jest zapobieżenie temu, by masy – Goje; Ludzkie Bydło – poznały całą prawdę, ponieważ wiedzą oni, że jeśli ją poznamy, automatycznie przyjmiemy plan Boga.
Lucyferianie polegają dlatego na zdolności do kłamstwa i oszukują tych, którym planują zniewolić ciało, umysł i duszę, żeby wierzyli we wszystko z wyjątkiem prawdy. To z tego powodu Chrystus odnosił Synagogę Szatana, która kieruje lucyferiańską konspiracją na tej ziemi do „synów diabła, którzy chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma" (J 8,44). Musimy także pamiętać, że słowa „Synagoga Szatana" nie oznaczają, powtarzam: nie oznaczają, Żydów, ponieważ Chrystus wyjaśnił też absolutnie klarownie, że Synagogą Szatana „są ci, którzy nazywają się Żydami, ale nimi nie są, i kłamią". Synagoga Szatana składa się z mężczyzn i kobiet wielu narodowości, którzy pochodzą od Kaina, syna Ewy. Moją wiedzę na temat wyznania wiary w Lucyfera zdobyłem czytając całą literaturę na ten temat, jaką mogłem uzyskać oraz czytając i studiując tłumaczenia pism Jego Eminencji Caro y Rodrigueza, kardynała Santiago z Chile. Przekazuję tę wiedzę, żebyście mogli rozstrzygnąć to zagadnienie w taki czy inny sposób.
Wiara w Lucyfera uczy, że był on najbystrzejszym i najinteligentniejszym wśród Niebieskich zastępów. Jego siła i wpływ były tak wielkie, że kiedy rzucił wyzwanie władzy i zwierzchnictwu Boga (Adonai), spowodował, że wielka ilość istot niebiańskich o wysokiej pozycji wyparła się Boga i dołączyła do niego. Wśród nich był Szatan, najstarszy syn Adonai. Według wiary lucyferiańskiej św. Michał Archanioł jest bratem Szatana i najmłodszym synem Adonai. Nauczanie lucyferiańskie uznaje, że św. Michał pokonał tych, którzy opowiedzieli się po stronie sprawy Lucyfera w Niebie. Rozpoczęło to wieczną wrogość między Szatanem a św. Michałem. Według lucyferiańskiego nauczania, „piekło" jest słowem używanym do oznaczenia niebiańskiego świata, do którego Bóg zesłał Lucyfera i inteligentniejsze istoty niebiańskie, które poszły za nim ze swojej własnej wolnej woli. Zgodnie z wiarą lucyferiańską, Bóg (Adonai) postanowił dać inną szansę tym stworzeniom, o których sądził, że zostały oszukane, przyłączając się do lucyferiańskiej rewolty.
Stworzył On dlatego inne światy, włączając ten ziemski i uczynił je zamieszkałymi przez tych mniej winnych, którzy wyparli się Go w niebie w czasie rewolty. Stworzył ich na Swój obraz i podobieństwo o tyle, o ile byli oni ciałami natchniętymi duchowym światłem łaski uświęcającej. Wyglądali oni tak samo jak Chrystus, kiedy pozwolił On Piotrowi, Jakubowi i Janowi zobaczyć Swoje przemienienie. Bóg wprowadził tych upadłych aniołów do nowych światów metodą narodzin, co pozbawiło ich osobistej wiedzy o ich poprzedniej egzystencji. Obdarzył ich jednak intelektem i wolną wolą. Ich umysły były tak skonstruowane, że mogli czerpać natchnienie z niebiańskiego świata zarówno od tych, którzy pozostawali wierni Bogu jak i tych, którzy przyłączyli się do sprawy Lucyfera. Ci, znajdujący się w okresie próbnym mieli wybrać te natchnienia przy pomocy swojego intelektu. Ciało wprowadza decyzje umysłu w działanie. Wszystkie działania ciała muszą być albo pozytywne albo negatywne.
Każde działanie ciała jest odnotowane w „Księdze życia". Jednostka zatem decyduje o swojej wiecznej przyszłości. Przez swoje cielesne działania dowodzi, czy zaakceptowała Boży plan Panowania nad Wszechświatem czy plan Lucyfera. Rezultatem jest albo „Dobro" albo „Zło".
Według wiary lucyferiańskiej, Lucyfer uczynił Szatana „księciem tego świata" w czasie jego stworzenia. Jego zadaniem było to, aby nasi pierwsi rodzice wyparli się Boga (Adonai) i aby ich potomstwo nie mogło ustanowić Jego planu Panowania nad Stworzeniem na tej ziemi. Wiara ta uczy również, że Bóg wszedł do ogrodu Eden (Raju) bez rodziców, pouczając ich na temat Swojego planu i sposobu życia.
Wydaje się, że do tego miejsca nie ma wielkiej różnicy między nauczaniem wiary lucyferiańskiej a Pismem Świętym. Różnica zaczyna się pojawiać od czasu, gdy na scenę wszedł Szatan. Wiara lucyferiańska uczy (nowicjuszy niższych stopni Nowego Obrządku Palladiańskiego utworzonego przez Alberta Pike'a – o którym więcej później), że Bóg (Adonai) jest Bogiem zazdrosnym i samolubnym. Zataił On przed naszymi pierwszymi rodzicami wiedzę o przyjemnościach stosunku seksualnego – tajemnicę prokreacji – ponieważ chciał zarezerwować te przyjemności dla Siebie. Jest to oczywiście kłamstwo. Bóg po prostu odłożył poznanie przez naszych pierwszych rodziców Jego woli dotyczącej prokreacji, dopóki nie sprawdził dokładnie ich uczciwości, prawości i posłuszeństwa, żeby mieć pewność, że byli wystarczająco niezawodni, by powierzyć im tę tajemnicę i zasługiwali na wypełnienie tej świętej i nienaruszalnej funkcji, która dałaby innym szansę na zaakceptowanie Bożego planu panowania nad stworzeniem. Ci, którzy są wprowadzani w Nowy Obrządek Palladiański dowiadują się, że Szatan obdarzył rasę ludzką największym możliwym dobrodziejstwem, kiedy wprowadził Ewę w tajniki przyjemności stosunku seksualnego, dając jej poznać sekret prokreacji. Pismo Święte mówi, że Szatan spowodował jej nieposłuszeństwo wobec Boga („Z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść", Rdz 2,16), przyrzekając jej, że jeśli zaakceptuje jego zabiegi, oboje – ona i Adam – będą równi we władzy Bogu i nigdy nie poznają śmierci. Innymi słowy, Szatan wprowadził Ewę w lucyferiańską ideologię dotyczącą seksu i relacji seksualnych (stosunek płciowy), które są diametralnie przeciwne intencjom Boga. Akt prokreacji miał być dokonywany przez jednego mężczyznę i jedną kobietę zjednoczonych w życiu w związku małżeńskim. Rytuał miał być spełniany w całkowitej prywatności; gra miłosna miała opierać się na wspólnym wyrażaniu radości, upodobania, oddania i wdzięczności okazywanych sobie nawzajem. Wszystko miało być osiągane przez duchowe pożądanie obu stron, by promować Boży plan zamieszkania świata przez tworzenie innej istoty, która wzrastałaby do miłości, honoru i posłuszeństwa Bogu, tak by żyć z Nim szczęśliwie na zawsze.
William Guy Carr
(ciąg dalszy w następnym numerze)
