Michael styczeń - luty 2010

4 / 16

styczeń-luty 2010 Dwumiesięcznik MICHAEL Journal: 1101 Principale St., Rougemont QC, J0L 1M0, Canada • Tel.: (450) 469-2209 • Fax (450) 469-2601
Dwumiesięcznik MICHAEL: ul. Traugutta 107/5, 50-419 Wrocław, Polska • Tel.: (071) 343-6750 • •
Kapłańskie nadają człowiekowi łaskę i duchową siłę
do uświęcania innych, do odpuszczania grzechów (J
20,21-23) i do udzielania Eucharystii. Tylko wyświę­
cony ksiądz może konsekrować chleb i wino w Ciało
i Krew Jezusa Chrystusa. Kiedy odbywa się podwój­
na konsekracja, uwiecznia ona to, co Jezus zrobił w
czasie Ostatniej Wieczerzy, pierwszej Mszy, podczas
której ofiarował On fizycznie sam Siebie na Krzyż w
pierwszy Wielki Piątek. Ta sama Ofiara odbywa się na
każdej Mszy św. Mateusz, Marek i Łukasz, wszyscy
oni mówią o Ostatniej Wieczerzy i Jezusie przekazu­
jącym Apostołom władzę, którą posiadał, by zmieniać
chleb i wino w Swoje Ciało i Krew. „Czyńcie to na moją
pamiątkę”. Jan mówi o Eucharystii bardziej szczegóło­
wo, wyjaśniając, że jest to naprawdę Jezus Chrystus,
„żywy chleb z nieba”, który przyjmujemy w Euchary­
stii.
Kiedy przyjmujemy Naszego Pana do naszego
serca i duszy w czasie Komunii Świętej, powinniśmy
uczynić pobożne i pełne uwielbienia dziękczynienie.
Jezus jest obecny, Ciało i Krew, Dusza i Bóstwo, w
nas, przez czas, jaki zajmuje całkowite trawienie po­
staci chleba i/lub wina, które zostały konsekrowa­
ne w naszego Pana. Pamiętajmy, to nie jest chleb
lub wino po konsekracji, tylko w postaci, wyglądzie i
smaku. Metabolizmy różnią się, ale RZECZYWISTA
OBECNOŚĆ Jezusa Chrystusa w nas to minimum
piętnaście minut, a dla niektórych nawet dłużej. Przez
cały ten czas Jezus Chrystus wlewa coraz bardziej
uświęcającą łaskę w nasze dusze, umożliwiając inten­
sywniejsze szczęście zanim będziemy oglądać Boga
w niebie przez całą wieczność. Otrzymujemy łaskę
zgodnie z usposobieniem naszych serc i dusz. Sługa
Boży papież Pius XII mówił na temat dziękczynienia
po Komunii Świętej: „Nie powinniśmy w sobie przery­
wać hymnu boskiej chwały”.
Potrzeba Apostolskiego Łańcucha dla
Prawdziwej Eucharystii
W wielu wyznaniach oddzielonych od Kościoła ka­
tolickiego nie istnieje prawdziwa Eucharystia. Nie ma
u nich Rzeczywistej Obecności Jezusa Chrystusa i
Jego Ofiary. Dlaczego? Łańcuch Apostolski został od
nich oderwany. Ich kapłani nie znajdują się w nieprze­
rwanej linii konsekracji mężczyzn w Święceniach Ka­
płańskich, która zaczyna się od Jezusa i Apostołów.
Każdy prawomocnie wyświęcony ksiądz katolicki zo­
stał wyświęcony przez biskupa, który był wyświęcony
przez innego biskupa i tak dalej, przez dwa tysiące lat
do tyłu, aż dojdziemy do pierwszych biskupów i księży,
a mianowicie do Apostołów, którzy zostali wyświęceni
przezSamegoJezusaChrystusa (J15,16). Nazywamy
to „Łańcuchem Apostolskim”. Wiele niekatolickich wy­
znań było założonych przez ludzi, a nie przez Jezusa
Chrystusa. Ich kapłani nie są prawdziwie wyświęceni,
ponieważ nie znajdują się w łańcuchu apostolskim.
Pismo Święte, które posiadają i z którego się uczą,
ich przodkowie wzięli ze sobą, kiedy oderwali się od
Kościoła katolickiego w czasie rewolucji protestanckiej
na początku XVI wieku. Kontynuowali oni podział na
coraz więcej wspólnot religijnych aż do dzisiaj, kiedy
istnieje około 30 000 wyznań…Każde z nich jest swo­
imwłasnym kościołem. Oferuje on łatwą drogę, ale nie
to, czego uczył i co ustanowił Jezus Chrystus. Jezus
modlił się podczas Ostatniej Wieczerzy, „aby wszyscy
stanowili jedno” (J 17, 21). Powiedział On także: „Kto
nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może
być moim uczniem” (Łk 14,27).
Dlaczego nie powinniśmy przyjmować Eucharystii
na rękę? Dlaczego Matka Teresa z Kalkuty tak była
zasmucona Komunią na rękę? Dlaczego papież Be­
nedykt wymaga, żeby ten największy z Sakramentów
był przyjmowany z jego rąk na klęcząco i na język?
Powyższy tekst powinien wam odpowiedzieć dlacze­
go. Teraz, jeśli jesteś jednym z tych, którzy przyjmują
Naszego Pana na rękę, czy mógłbyś podać mi dobry
powód dlaczego? Dlaczego wolisz przyjmować Na­
szego Pana na rękę, tego Jedynego, przed którym
Pasterze upadli na kolana i adorowali w to pierwsze
Boże Narodzenie? Czy pamiętacie, że Kościół przez
wieki wymagał, by Eucharystia była przyjmowana
bezpośrednio na język? Dlaczego zmniejszyła się
cześć i adoracja dla Eucharystii, co z kolei odciągnęło
wielu od prawdziwego Kościoła i od Eucharystii? Czy
przyjmowanie do ręki zwiększa twoją wiarę i szacu­
nek? Czy osłabia nie tylko twoją wiarę, ale także i wia­
rę innych?
Kiedy katolicy tracą swoją wiarę w Eucharystię,
tracą oni także samo życie prawdziwego Kościoła, po­
nieważ jesteśmy Kościołem Eucharystii.
Ks. Robert J. Fox
(stały gość programu telewizyjnego EWTN Matki Andzeliki)
ba, szybko rozdysponowywany??? Pomyślcie o tym
głęboko. Czy prawdziwie wierzycie? Prawdziwie? Mu­
simy zawsze pamiętać, że nie można być prawdziwym
katolikiem bez wiary w Eucharystię.
Dotykanie lub przyjmowanie Przenajświętszej Ho­
stii, która jest żywą, Rzeczywistą Obecnością Ciała
i Krwi, Duszy i Bóstwa Naszego Pana Jezusa Chry­
stusa bez odpowiedniego szacunku i adoracji jest nie
tylko lekceważeniem, jest poważnym grzechem świę­
tokradztwa. Nie można brać beztrosko i niedbale do­
tykać największego Daru, jaki dał nam Bóg. Tak oto
Matka Teresa otwarcie wyrażała wielki smutek, kiedy
widziała ludzi przyjmujących Komunię Świętą na rękę.
Widząc brak szacunku i nadużycia wkradające się do
Liturgii Świętej oraz różne inne problemy narastające
w Kościele, przypisywała to wszystko Komunii na rękę
i wynikającemu z tego osłabieniu i utracie prawdziwej
wiary. Jest ona teraz błogosławioną Matką Teresą. To
honor, który dodaje wiarygodności jej ostrzeżeniom.
Dlaczego papież Benedykt XVI nie udziela
Komunii Świętej na rękę?
Ci, którzy uczęszczają na Msze papieskie i przyj­
mują Komunię Świętą z rąk papieża Benedykta XVI
muszą klęczeć i przyjmować Najświętszą Hostię na
język. Dlaczego? Dlaczego ręce księdza są konse­
krowane w czasie jego święceń, kiedy przyjmuje on
Sakrament Kapłaństwa? Ksiądz będzie dotykał Ciała
i Krwi, Duszy i Bóstwa Jezusa Chrystusa w Euchary­
stii. Także wiele łask i błogosławieństw będzie prze­
chodziło przez jego ręce: Sakramenty, których będzie
dotykał i udzielał, bezgraniczny akt Przeistoczenia,
który będzie celebrował podczas świętej Ofiary Mszy,
uwieczniający Ofiarę Krzyża – wszystko to wiąże się
z użyciem jego konsekrowanych dłoni. Dobrze pa­
miętam w czasie wielu lat przygotowań do święceń,
kiedy czułem wówczas tak jak i teraz respekt przed
tym, że moje ręce będą konsekrowane przez bisku­
pa w tych celach. Czułem respekt wobec tego, że Ko­
ściół Eucharystii uczyni mnie Strażnikiem Eucharystii,
z obowiązkiem dotykania moimi własnymi rękami i
poczuciem wielkiej czci i adoracji w mojej duszy, Cia­
ła Jezusa Chrystusa, Drugiej Osoby Trójcy Przenaj­
świętszej. Moim obowiązkiem będzie nadzorowanie,
żeby Przenajświętszy Sakrament nie doznał żadnego
braku szacunku. Jest on „Przenajświętszy”, ponieważ
jest największym Sakramentem ze stałą, niewzruszo­
ną obecnością wcielonego Syna Bożego. Jezus po­
wiedział, że Eucharystia jest konieczna, jeśli mamy
mieć Jego życie w sobie. Tak, On to powiedział. Prze­
czytajcie Ewangelię, cały rozdział Jana 6 pobożnie i
dojdziecie do tej wiary z pomocą Du­
cha Świętego.
Eucharystia, Kapłaństwo, Koś­
ciół, idą razem. Wszystkie są za­
sadnicze w życiu własnego Ciała
Mistycznego Chrystusa, który On
(Kościół katolicki) założył i usta­
nowił jako Najwyższy Kapłan. Bez
obecności wszystkich trzech, kiedy
Jezus ustanowił Swój Kościół, nie
istnieje pełny wyraz i życie jednego
prawdziwego Kościoła. Bez Eucha­
rystii nie ma środków, by przedsta­
wić nieskończoną cześć Boga Ojca
dla Jezusa Chrystusa przez moc
Ducha Świętego. Jeśli ręce księdza
katolickiego są konsekrowane z po­
wodów, o których mówiliśmy, a są,
jak to możliwe, że dziś prawie każdy
może wyciągnąć ręce, żeby doty­
kać i trzymać Eucharystię, Najświętszy i Boski Sakra­
ment, zawierający nieskończoną Osobę Boską, która
stała się człowiekiem? Pomyślcie jeszcze raz, zanim
wyciągniecie swoje ręce po Eucharystię. Dlacze­
go ksiądz przy ołtarzu myje swoje ręce na początku
modlitwy Eucharystycznej? Co to symbolizuje? Lecz
Eucharystia nie jest symbolem; jest boską realnością
RZECZYWISTEJ OBECNOŚCI.
Dzisiejsze, częste, nonszalanckie dotykanie Eu­
charystii przez wielu przyczyniło się w wielkim stopniu
do osłabienia i utraty wiary. To właśnie miała na myśli
błogosławiona Matka Teresa, kiedy mówiła o swoim
smutku i nadużyciach wynikających z przyjmowania
Komunii św. na rękę. Nie ma cienia wątpliwości, co ma
na myśli dzisiaj papież Benedykt XVI, kiedy wymaga
postawy klęczącej i przyjmowania z jego rąk Euchary­
stii, Ciała Chrystusa, na język.
Kościół Eucharystii
Kościół katolicki jest Kościołem Eucharystii. Eu­
charystia jest centrum i życiem Kościoła. Święcenia
Od 1969 r. Stolica Apostolska aprobuje praktykę
udzielania Eucharystii na rękę w regionach i krajach,
gdzie uzyskała ona zgodę odpowiednich konferen­
cji Episkopatów. Pierwszej zgody udzielono Belgii w
maju 1969 r. Stany Zjednoczone otrzymały zgodę
w 1977 r. Głosowanie nad przyjmowaniem Komunii
na rękę odbyło się dwukrotnie na corocznych krajo­
wych zebraniach biskupów Stanów Zjednoczonych,
w dwóch różnych latach i za każdym razem biskupi
byli przeciwko przyjmowaniu Komunii na rękę. Potem
sprawa powróciła po raz trzeci na kolejnym zebraniu
biskupów i wciąż nie było wystarczającej ilości głosów
wśród obecnych hierarchów, by to przeprowadzić. Gło­
sowanie w tej sprawie więc odłożono, żeby zebrać
głosy nieobecnych na spotkaniu biskupów. Kiedy to
uczyniono, jeszcze na tym samym spotkaniu odbyło
się głosowanie. Po dodaniu głosów nieobecnych bi­
skupów niewielką większością uchwalono zgodę na
przyjmowanie Komunii na rękę.
Niedługo przed tym trzecim zebraniem biskupów
arcybiskup St. Louis, kardynał John J. Carberry, był
przez kilka dni gościem na moim probostwie w Red­
field w Południowej Dakocie. Wyraził on głęboką tro­
skę na temat przyjmowania Komunii na rękę, co mia­
ło być wkrótce przedmiotem głosowania na krajowej
konferencji biskupów. Poprosił mnie, bym przedstawił
mu powody, jakie mógłby zaprezentować biskupom,
dla których nie powinni oni zgadzać się na przyjmowa­
nie Komunii na rękę. Biskupi znajdowali się pod wiel­
kim naciskiem nieposłuszeństwa w wielu parafiach z
postawą, która wydawała się mówić: „Jeśli to robimy,
oni będą musieli to zatwierdzić”.
Belgia stała się pierwszym krajem, w którym bisku­
pi zatwierdzili przyjmowanie Komunii św. na rękę. In­
teresujące jest, że Belgia ma teraz tylko 5% katolików
uczestniczących regularnie w niedzielnej Mszy św.
W Stanach Zjednoczonych, w których uczestniczyło
ponad 70% katolików tego kraju w każdej niedzielnej
Mszy św., teraz jest ich 25 do 30%, w zależności od
sondaży, na jakich się opieramy, nie wspominając
milionów byłych „katolików”, którzy wyobcowali się z
Kościoła i Eucharystii, w którą utracili wiarę. W wielu
naszych szkołach katolickich, zarówno na niższych
jak i wyższych poziomach nauczania, prowadzona
edukacja pozostaje często ciągle jedynie na pozio­
mie świeckim, bez żadnej wzmianki na temat Sakra­
mentów św. lub niewielkiej o nich mowie. Nie naucza
się w ogóle historii katolickiej lub apologetyki [dział
teologii zajmujący się obroną prawd wiary – red.].
Podręczniki oferowane przez szkoły stanowe często
nie są wierne katolicyzmowi czy prawdziwej historii.
Absolwenci takich szkół niejednokrotnie
nie posiadają wiedzy na temat prawdzi­
wej wiary i zasad Kościoła. Ich rodzice
nie zwracają często uwagi na to, żeby
sprawdzić czy dzieci uczą się podstaw
wiary katolickiej i jej zasad. Stąd wyraź­
nie brak formacji w domu, którego pod­
stawowym obowiązkiem jest nauczanie
i formowanie. Pozwólcie, że to powiem:
jeśli jesteście rodzicami, posyłającymi
swoje dzieci do podstawowej lub śred­
niej szkoły „katolickiej” lub college’u „ka­
tolickiego”, w większości przypadków
nie uczy się waszych dzieci wiary kato­
lickiej. Wiemy jednak, że istnieją szkoły
katolickie, któresąwiernenauczaniuKo­
ścioła, ale nawet jeśli wasze dzieci są w
dobrej szkole katolickiej, obowiązkiem
rodziców wciąż pozostaje nauczanie i
formowanie ich w wierze.
Czyny przemawiają głośniej niż słowa
W dodatku do powyżej przedstawionej sytuacji,
Eucharystia, źródło i centrum naszej Świętej Liturgii i
czci podczas Mszy św., jest traktowana nonszalancko
przez wszelkiego rodzaju ludzi. Widzimy miliony ludzi,
których nigdy nie formowano i nie uczono w rzeczywi­
stości o Prawdziwej Obecności Chrystusa w Euchary­
stii i w Jego Kościele. Ecclesia de Eucharistia to tytuł
ostatniej encykliki papieża Jana Pawła II.
Błogosławiona Matka Teresa
Błogosławiona Matka Teresa miała całkowitą
słuszność, widząc powiązanie między kryzysem wiary
wielu katolików a Komunią na rękę. Co jest powie­
dziane o czyjejś wierze i miłości do Rzeczywistej
Obecności Ciała, Krwi, Duszy i Bóstwa naszego
Pana i Odkupiciela Jezusa Chrystusa i wierze w
wieczność i Ofiarę Mszy św., w bezgraniczną Ofia­
rę Krzyża, przez którą Chrystus nas odkupił? – Czy
wyznajemy, że Przenajświętsza Hostia jest zamykana
na klucz i traktowana jako zwykły mały kawałek chle­
Jak przyjmować Eucharystię